Durgerdam…. Talloze keren heb ik dit pittoreske dorpje onder de rook van Amsterdam al bezocht en toch blijft het niet vervelen. Met zijn vele steigers in allerlei soorten en maten, fraaie houten huisjes en kleine haven blijft dit een zeer fotogenieke plaats. De steigers, gelegen op het Oosten, vormen een ideaal onderwerp voor de typische opname met lange sluitertijd. Vooral in de wintermaanden, want dan staat de zon tijdens opkomst gunstig uitgelijnd ten opzichte van de steigers.

Eigenlijk had ik afgelopen weekend nog geen duidelijke plannen en ik  had bijna besloten om ’s ochtends maar eens uit te slapen. Uit gewoonte controleerde ik de weersvoorspellingen en toen ik die las kon ik dat niet negeren. In de ochtend zou het half tot matig bewolkt worden en er zou matige wind staan. Met een beetje geluk zou dit er voor zorgen dat er tijdens zonsopkomst genoeg gaten in de bewolking zouden vallen om het licht door te laten. Daarnaast zou het ’s nachts ook aardig afkoelen dus hoopte ik dat er kans zou zijn op grondvorst. Een dun laagje sneeuw of rijp op de steigers geeft de foto in mijn ogen net wat extra’s. Genoeg reden dus om de wekker te zetten.

De volgende ochtend werd mijn enthousiasme nog groter toen ik uit het raam keek. Tussen de wolken door kon ik duidelijk wat sterren onderscheiden. Daarnaast waren de autoramen bedekt met een dun laagje ijs. In het donker reed ik naar Durgerdam en daar aangekomen kreeg ik waar ik op gehoopt had… een prachtige kleurige zonsopkomst en de steigers wit van de rijp! Soms zijn er van die ochtenden dat alles samenvalt en dan is het puur genieten. Met een grote glimlach op mijn gezicht zette ik verschillende steigers op de gevoelige plaat om daarna met een voldaan gevoel weer huiswaarts te keren.  ­­­Slechts één ding kon mijn ochtend nu nóg beter maken…. Koffie!